verwondering, verrassing en geborgenheid

gestalte nr 9 geborgenheid 



2017 is voor mij een bijzonder verrijkend prachtjaar geworden. Hierin heb ik gevoeld, beleefd, gezien en gehoord hoe het is om me voor de buitenwereld als kunstenaar zichtbaar te maken. Ook jij hebt daaraan op welke manier dan ook een steentje bijgedragen, waarvoor ik je zeer dankbaar ben.

Reuze benieuwd ben ik naar wat 2018 me brengen zal. Met veel vreugde en zin blijf ik me verwonderen, laten verrassen. Een paar activiteiten zijn al gepland. Met kunstenares en docente Hélène Jansen-van Bavel ga ik in de vorm van workshops werken aan een thematische verdiepende weg, waarin een thema uit cultuur of kunst middels schrijven mee naar binnen wordt genomen. In de agenda vind je hoe je je kunt opgeven voor de eerste introductieworkshop op 25 april waarbij we oefenen in schrijfsels. Deze door mij al lang beoefende manier van vrij schrijven vanuit je hart is een fijne manier om onze binnen- en buitenwereld meer met elkaar te verbinden.

Met ambachtelijk boekbinder Wim Gremmen en multitalent Susanna Lemstra werken we aan een co-creatie project; mijn aardetekens zijn het uitgangspunt. Geïnspireerd door een aantal van deze werken heeft Kees Vreugdenhil gedichten geschreven. Tot een uniek geheel samengebracht zullen deze objecten in 2018-2019 worden geëxposeerd.

De winter inschilderend bracht mijn thema ‘water ontmoet aarde’ me bij ‘geborgenheid’. Een van de resultaten vind je bij dit bericht. Voor mij voelt het als een passend beeld voor de tijd van het jaar. Jou, en je dierbaren, wens ik daarmee een warme tijd in geborgenheid toe en een nieuw jaar met ruimte voor verwondering en verrassing. Graag tot in 2018,

Monique Mortier.

Dit delen via:

Reacties zijn gesloten.