en altijd weer het water
Biografie
Monique Mortier in feiten:
genoten scholing
• Nederlandse taal- en letterkunde, afgestudeerd op moderne literatuur.
• Post-HBO sociale academie
• 2-jarige opleiding voor stervensbegeleiding aan de NIS en vele cursussen in stervens- en rouwbegeleiding
• Kunstzinnig jaar bij de Werkgroep Kunsten, waarna jaren zang en stemexpressie
• Schilderlessen bij Anna de Mol van Otterloo, Academie Filarski en bij Hélène Jansen-van Bavel.
• Vedic Art bij Eleonore Broekhuijsen in 2021, 2022 en in 2023 direct aan de Normandische kust heeft weer nieuwe luiken geopend.
• De kracht van water een 3-daagse olv Inge Meuleman zomer 2023 en een 2-daagse vervolg winter 2024
• schildersatelier met diepgang wekelijks bij Inge Meuleman 2023
ervaring
• 15 jaar sociale vaardigheden en taalonderwijs aan volwassenen
• Het ontwikkelen en geven van cursussen creatief schrijven en schrijven om te verbinden
• 7 jaar psychosociaal en creatief therapeut bij sterven en rouwen
• Auteur van Keuzes voor het sterven, in het leven voorbereid zijn op het einde (2007)
• Het geven van cursussen in de gezondheidszorg
• 5 jaar vrijwilliger in hospices
* Expositie met keramiste Hetty de Jongh Balans en beweging in de synagoge in Buren 2012
* Groepsexpositie Uit de kunst naar jezelf in Zutphen 2017
* Deelnemer aan de jaarlijkse open atelierroute WaardArt
* Expositie in de Woudkapel Bilthoven water ontmoet aarde 2017
∗ cursusleider van schrijven om te verbinden 2018-19
∗ Expositie Aardetekens verbonden in Klein Wetsinge, Groningen 2019
∗ deelname aan The Colorfield Performance 2021 en 2023 in Elst
∗ Groepsexpositie Vrijheid van het Kunstkabinet in Tiel 2022
∗ Groepsexpositie met WaardArt in zorgcentrum Ravenstein in Geldermalsen 2022
∗ Groepsexpositie met WaardArt in De Pluk in Geldermalsen 2022
∗ Expositie verrassende contrasten en harmonie met Anke de Jong en
Wil van Mourik – van der Markt in de synagoge in Buren 2023
verhalende:
Jeugd
Monique praat over haar jeugd in een gezin met 3 kinderen waarvan zij de oudste is: “Mijn jeugd wordt o.a. gekenmerkt door de vele verhuizingen binnen Nederland en ook naar Nieuw-Zeeland. De grootste indruk op mij heeft het jaar op de schapenfarm gemaakt. In ‘the middle of nowhere’ woonden we in een kleine witte cottage. Het buitenleven, spelen bij een stroompje bij het huis, de kuddes schapen en het verzorgen van verstoten lammetjes zijn levendige herinneringen. Onderweg van school naar huis plukte ik narcissen. Nog steeds brengt de geur ervan me meteen terug naar daar. Fantastisch dat we in 2017-18 met ons gezin daarnaar terug konden keren.
Ook bij volgende verhuizingen had ik de mogelijkheid om veel buiten te spelen in bos, weilanden en aan waterkanten. Verhuizen heb ik als leuk ervaren. Steeds weer nieuwe mensen en omgevingen leren kennen vond ik spannend, avontuurlijk.”
Studie
Over haar studie vertelt ze: “Op het VWO waren Nederlands, Engels, Frans en aardrijkskunde mijn favoriete vakken. Ook in de kunstzinnige vakken had ik veel plezier of het nu houtbewerken, textiele werkvormen of tekenles was.
Met de keuze voor Nederlandse taal- en letterkunde wilde ik de diepte van taal ontdekken. Tijdens de studie bleek mijn passie in de moderne literatuur te liggen: de kunst in taal.”
Gezin
“Al op het eind van de middelbare school leerde ik de liefde van mijn leven Jan kennen. En na mijn afstuderen werden we vader en moeder van een dochter. Drie jaar later volgde onze tweede. Wat heb ik van hun kindertijd genoten. Heerlijk om mee te kunnen doen en hun ontdekkingstocht mee te mogen maken. Dierbaar zijn onze kampeervakanties waar we mooie plekjes in de natuur zochten. Onze simpele uitrusting dwong ons tot creatieve oplossingen. Dankzij onze dochters kwamen we uit bij de Vrije school. Daar leerden we de waarde en het plezier van kunstzinnige ontwikkeling kennen. De kwaliteit van verhalen en sprookjes met hun beeldende kracht was echt genieten.”
Werken in het volwassenenonderwijs
Over haar werkervaring: “Tijdens mijn studie Nederlands begon ik met volwassen Nederlanders leren lezen en schrijven. De cursisten daagden me uit om hen op een creatieve manier de taal te leren. Op maat gemaakte de lessen naar behoefte, interesse en kunne gaven me veel voldoening. Later werkte ik ook met mensen die van over de hele wereld hierheen waren gevlucht, getrouwd of voor hun werk in Nederland woonden. Wat ik vooral leerde, was de enorme levenskracht en -wijsheid die deze mensen hebben om overeind te blijven in een wereld die zulke hoge eisen stelt.”
Kunstzinnige ontwikkeling
Monique noemt zichzelf een laatbloeier op dit vlak: “Aan muzieklessen in mijn jeugd had ik geen goede herinneringen, maar als volwassene pakte ik het pianospelen weer op en genoot – en geniet ik nog – samen met Jan van klassieke muziek. Na mijn jaren in het onderwijs gooide ik het roer om en gunde mezelf een kunstzinnig jaar. Daar proefde ik aan verschillende kunstzinnige vakken. Daarna koos ik voor een aantal jaren zang en stemexpressie. Het zingen in een koor van de Johannes Passion was een absoluut hoogtepunt.“
Praktijk voor stervens- en rouwbegeleiding
En zij vervolgt: “Intussen was mijn interesse voor levensvragen rondom de dood gewekt. Bij het Nederlands Instituut voor trainingen stervensbegeleiding volgde ik de opleiding en werd vrijwilliger bij een hospice. Al gauw was mijn praktijk voor stervens- en rouwbegeleiding geboren. Door vanuit een houding van ‘niet-weten’ mensen, die geconfronteerd werden met de dood bij te staan, leerde ik veel over levenskunst. Als alles lijkt weg te vallen, blijft het belangrijkste, de essentie over.
Het werken met creatief therapeutische middelen liet me zien hoeveel meer impact beeldend werken kan hebben dan alleen woorden. De ervaringen die mensen daarbij opdeden vergeten zij niet meer.
Hiernaast was ik eindredacteur van het Netwerk uitvaartvernieuwers. Ik kreeg inzicht in welke keuzemogelijkheden er in Nederland rondom sterven zijn. Deze kennis en mijn ervaring in mijn praktijk verwerkte ik in mijn boek Keuzes voor het sterven, in het leven voorbereid zijn op het einde (2007). Ook gaf ik het door via onderwijs aan mensen werkzaam in de zorg.”
Schilderen
De kunstzinnige ontwikkeling van Monique Mortier stopte echter niet: “Ik had eindelijk gevonden waar ik me het meeste vrij in voel: schilderen. Achtereenvolgens bij Anna de Mol van Otterlo, Academie Filarski en bij Hélène Jansen-van Bavel experimenteerde ik met vormen, materiaal en kleur. Deze onderzoektocht verdiept zich meer en meer. Zomer 2021 volgde ik een cursus Vedic Art. Genoten heb ik. En in 2022 en 2023 vervolgde ik deze mooie ontwikkelingsweg. Zomer 2023 volgde ik een 3-daagse over de kracht van Water bij Inge Meuleman.”
Woon-leef- en werkplek
Tot slot: “Een grote bron vind ik in onze woon- en leefomgeving in de Betuwe aan de Waal. Het meer leven met de seizoenen was mijn verlangen. Het wandelen door de uiterwaarden langs de rivier, de weidse vergezichten, de rust en de ruimte, het werken in de moestuin leveren een onuitputbare bron voor mijn schilderwerk.“
Levenskunst
De invloeden van al deze biografische elementen zijn op meerdere manieren terug te vinden in de werken van Monique Mortier. In organische vormen, haar kleurenpalet, gelaagdheid, het werken met zand en klei, de stromingen en in de gestaltes die zich tussen hemel en aarde bewegen. Monique: “Schilderen zie ik als manier om het leven en mijn leven te onderzoeken en ont-dekken. Daarom zie ik schilderen als een vorm van levenskunst.”